Күн күөсчүтэ

Киһи Орто дойдуга хаһан, ханнык бириэмэҕэ олох олоро кэлэрин быһаарбат. Ол Айыылар оҥоһуулара, Одун, Дьылҕа Хаан ыйаахтара буоллаҕа. Ол эрэн киһи барахсан сиргэ кэлбит аналын таба тайаннаҕына, Күн Күөсчүтэ буолар күннээх аналын тобулар. Бу кинигэҕэ кэлэн ааспыт үйэлэр кэрэһиттэрэ буолбут Ойуунускайга, Алампаҕа, Семен Даниловка
уо.д.а. анаммыт айымньылар Киһи уонна Кэм ситимин анаа раллар. Кинигэ аан дойду уонна киһи аймах, саха тыла уонна саха омук сомоҕолоспут тутулун сор ҕото буолан олох олорор кэм киһитин сэһэнин сэһэргиир.

Человек не выбирает в какую эпоху, в какое время приходить в Срединный мир. Но если находит свой срединный путь, свою стезю свободы, он становится гончаром своего ремени. Человек, творящее начала своего времени. Писатель, поэт, журналист — носитель живого языка своего народа, летописец духа эпохи. И только живя в единстве с миром, родом, народом становится гончаром своего времени. Книга «Гончар времени» в котором вошли поэмы о Платоне Ойунском, Алампе, Семене Данилове пронизана этой мыслью.